“ေမေမေရ၊ ပါးပါး မ်က္လံုးႀကီးက စိတ္ဆိုးရင္ သိပ္ျပဴးလာတာပဲ၊ အသံႀကီးကလဲ ဟိန္းျပီး ထြက္လာတယ္၊ ေၾကာက္စရာႀကီး၊ အဲဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”ဟု သမီးႀကီးက ကၽြန္မအား ေမးပါသည္။ သမီးငယ္ကလည္း အားက်မခံ “ေမေမက်ေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေအာ္လိုက္ ေငါက္လိုက္ရင္ မ်က္ႏွာေတြ နီရဲျပီး မ်က္ရည္ေတြ ရႊဲလို႔၊ ခ်မ္းလို႔ တုန္ေနတဲ့အခါလဲ ေမေမ့ေျခေမြး၊ လက္ေမြးေတြက ေထာင္ျပီး အေရျပား တစ္ခုလံုး ဖုလံုးေလးေတြ ထလို႔။ အဲဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”ဟု ထပ္ေမးပါသည္။
ကၽြန္မက “အဲဒါ သမီးတို႔ ေဖေဖကို ေမးၾကည့္ပါလား။ သူက အာရံုေၾကာ စနစ္ အဖြဲ႔ကို သုေတသနျပဳလာတာ။ ေမးၾကည့္”ဟု သမီးတို႔အေဖကို ၾကည့္၍ေျပာလိုက္ပါသည္။ သူတို႔အေဖက “ဒီေလာက္ကေလးအတြက္နဲ႔ ပီအိပ္ခ်္ဒီရတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ေျပာျပဖို႔မလိုဘူး။ ဆရာဝန္ဘြဲ႔ ရသူတိုင္း ခႏၶာေဗဒ ဘြဲ႔လြန္သင္ၾကားဖူးသူတိုင္း သိေနတာပဲ။ ေဒၚဥမၼာပဲ ရွင္းျပလိုက္”ဟု ကၽြန္မအား ျပန္၍ ခိုင္းပါသည္။ ကၽြန္မလည္း ကိုယ့္ရွဴးကိုယ္ပတ္သျဖင့္ သမီးတို႔အား အလိုလို တုံ႔ျပန္အာရံုေၾကာ စနစ္အဖြဲ႔အေၾကာင္းကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပရပါသည္။
“လူေတြမွာ ေမြးလာကတည္းက ခႏၶာကိုယ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔နဲ႔ လႈပ္ရွားဖို႔ အာရံုေၾကာ (ဝါ)နာဗ္ေၾကာေတြနဲ႔ အာရံုခံအဂၤါမ်ား ပါလာတယ္။ ဒီနာဗ္ေၾကာေတြနဲ႔ အာရံုခံ ပစၥည္းေတြဟာ တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ၊ သြယ္ဝိုက္၍ျဖစ္ေစ ဦးေခါင္းခြံအတြင္းရွိ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ ေက်ာရိုးေျမာင္း အတြင္းရွိ ေက်ာအာရံုေၾကာမနဲ႔ ဆက္သြယ္ထားတယ္။ ဒီနာဗ္ေၾကာေတြကို လုပ္ငန္းအရ ခြဲျခားရင္ လႈပ္ရွားမႈမွန္သမွ်ကို လုပ္ေပးတဲ့ နာဗ္ေၾကာက ႏွစ္ဖြဲ႔ပဲ ရွိတယ္။
တစ္ဖြဲ႔က ဆႏၵေအာက္မွာရွိျပီး လူရဲ႔အလိုက် လႈပ္ရွားေပးတယ္။
ဥပမာ=သြားလာျခင္း၊ စကားေျပာျခင္း၊ ထမင္းစားျခင္း၊ စတာမ်ိဳးျဖစ္တယ္။
တစ္ျခားတဖြဲ႔ကေတာ့ ဆႏၵေအာက္မွာ မရွိဘဲ သူ႔အလိုလို လႈပ္ရွားေနတယ္။
ဥပမာ=ႏွလံုးခုန္ျခင္း၊ အစာအိမ္က်ဳံ႔ျခင္း၊ အူလႈပ္ျခင္းႏွင့္ ဆီးသြားျခင္း၊ မစင္စြန္႔ျခင္း စတာမ်ိဳးျဖစ္တယ္။
“အလိုလို လႈပ္ရွားမႈကို ျဖစ္ေစတဲ့ အာရံုေၾကာအဖြဲ႔ဟာ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႔ အသက္ရွင္ေရးနဲ႔ ေသြးလွည့္လည္မႈ၊ အစာေျခမႈ၊ အညစ္အေၾကးစြန္႔မႈ စသည္တို႔ကို ျပဳလုပ္ေပးတယ္။ ဒီအလိုလို အာရံုေၾကာစနစ္ အဖြဲ႔ဟာ စိတ္ဆိုးရင္ ျဖစ္ေစ၊ ေၾကာက္လန္႔ရင္ ျဖစ္ေစ ရန္သူနဲ႔ေတြ႔လို႔ တိုက္ခိုက္ရလွ်င္ ျဖစ္ေစ၊ မ်က္လံုး(ဝါ) သူငယ္အိမ္ ျပဴးက်ယ္ျခင္း၊ ႏွလံုးပိုခုန္ျခင္း ရင္တုန္ျခင္းနဲ႔ အသက္ရွဴ ျမန္ေစျခင္း၊ ေလျပြန္ က်ယ္ေစျခင္းတို႔ကို ျဖစ္ေစတယ္။
ေျခလက္က ၾကြက္သားေတြဆီကိုလဲ ေသြးပိုေရာက္ေစတယ္။ အေရျပားက ေခၽြးပိုထြက္ေစျပီး အေမြးအမွင္ေတြ ေထာင္ေစတယ္။ ႏိုင္လွ်င္ တိုက္မယ္၊ မႏိုင္လွ်င္ ေျပးမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့ ဒီအာရံုေၾကာအဖြဲ႔ကို ဆင္ပါသက္တစ္ (Sympathetic (ဝါ) တစ္စုတစ္ရံုးတည္းျပဳလုပ္ေသာ အာရံုေၾကာအဖြဲ႔လို႔ ေခၚတယ္။ တျခား အလိုလိုလႈပ္ရွားတဲ့ အာရံုေၾကာအဖြဲ႔ကေတာ့ အိပ္တဲ့အခါ ခႏၶာကိုယ္ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို ျပဳလုပ္ေပးတယ္။ ဘာေတြလဲဆိုရင္ သူငယ္အိမ္ က်ဥ္းျခင္း၊ ႏွလံုးခုန္ ေႏွးျခင္း၊ အာ လမ္းေၾကာင္း ၾကြက္သားမ်ား လႈပ္ရွားျခင္း၊ ဆီးသြားျခင္း၊ မစင္စြန္႔ျခင္း စသည္တို႔ ျဖစ္တယ္။
“အဲဒီေတာ့ ခဏခဏ စိတ္ဆိုးျပီး မ်က္လံုးျပဴးတဲ့သူဟာ ဆင္ပါသက္တစ္ အာရံုေၾကာစနစ္ လုပ္ငန္းမ်ားလို႔ ၾကာရင္ ေသြးတိုးေရာဂါ ရျခင္း၊ ႏွလံုးေရာဂါ ျဖစ္ျခင္းနဲ႔ ေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါမ်ား ရႏိုင္တယ္။ တျခား အလိုလိုလႈပ္ရွားတဲ့ အာရံုေၾကာစနစ္ အဖြဲ႔ကို ပါရာဆင္ပါသက္တစ္ (Parasympathetic)၊ ဒါမွမဟုတ္ သီးျခားလႈပ္ရွားတဲ့ အာရံုေၾကာစနစ္လို႔ ေခၚတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႔ လြန္ကဲလို႔ရွိရင္ အစာအိမ္ အနာျဖစ္ျခင္း၊ ပန္းနာရင္က်ပ္ေရာဂါ ရျခင္းနဲ႔ ဗိုက္နာျခင္း စတဲ့ ေရာဂါေတြ ရတတ္တယ္။
ကဲ-သမီး ေဖေဖ ဘာေရာဂါ ရမလဲ”ဟု ကၽြန္မက ျပံဳး၍ေမးရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါသည္။ သမီးတို႔၏ ဖခင္ကမူ “ဘာလုပ္ရင္ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိေနေတာ့ ပါးပါးကေတာ့ ဘာေရာဂါမွ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ အခုလဲ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေအာင္ က်န္းမာေနတာ အသိမဟုတ္လား။ သိပ္ေၾကာက္တတ္တဲ့ သူေတြသာ ေရာဂါမ်ိဳးစံုရမွာ”ဟု ျပန္၍ေျပာပါသည္။
“ဟုတ္တယ္၊ လူတိုင္းကို ေၾကာက္ေနတဲ့ လူေတြဟာ တစ္မ်ိဳးမဟုတ္ တစ္မ်ိဳး ေရာဂါရေနတာ ပါးပါးရဲ႔” ဟု သမီးေတြကလည္း ကၽြန္မကို ျပံဳးစစနဲ႔ ၾကည့္ကာ စၾကပါသည္။
ေဒါက္တာ နန္းဥမၼာ
No comments:
Post a Comment